Mijn dochter en de vlag

0
729
Nederlandse vlag

Mijn dochter is gek op Koningsdag! Vanwege de oranje tompouces, de vlooienmarkt, het koningshuis en vooral omdat ze mij mag helpen met de Nederlandse vlag buiten te hangen! Zo staan we elk jaar hartstikke vroeg op om de spulletjes voor de rommelmarkt te verzamelen, broodjes te smeren, een kan koffie te maken, onze gezichten met rood wit blauwe vlaggetjes te schminken, tompouces op te eten en uiteindelijk…. Samen de Nederlandse vlag buiten te hangen!

Traditie

Het is uiteindelijk een soort van traditie geworden eigenlijk. Mijn dochter is nu 8 jaar oud en we doen dit al sinds zij drie is, dat betekend dus al vijf jaar achter elkaar! Dat is wel een traditie waardig toch? Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nooit veel met Koninginnedag had (ja, in mijn tijd hadden we nog een koningin!), maar sinds ik het samen met mijn dochter vier, vind ik het stiekem wel erg gezellig! We gaan namelijk met de hele buurt op pad. Ik woon naast twee gezinnen met kinderen van dezelfde leeftijd, dus zodoende zijn we een hele troep ouders met kinderen die samen spullen gaan verkopen in de stad! We hangen allemaal de vlag buiten en gaan met onze bolderkarren vol spullen op zoek naar een goed plekje. Bewapend met kannen koffie en dekentjes, want in de vroege ochtend kan het erg koud zijn! Dat is in sommige jaren best wel behoorlijk afzien. Maar gelukkig zijn we bikkels, en vooral mijn dochter want die is volledig in haar element.

Verkopen

Verkopen kan mijn dochter als de beste! Ze zorgt in de week voor Koningsdag er voor dat alle spulletjes voorzien worden van een labeltje met prijs. Ze is een rasechte onderneemster wat dat betreft, want ze kan met iedereen een gesprek aanknopen. Je zou het niet verwachten van zo’n kleintje, maar vorig jaar hadden we wel 200 euro opgehaald! Dit ging allemaal in haar spaarpot en daar kocht ze uiteindelijk een mooie Barbie van.

De vlag

Maar de Nederlandse vlag, dat is nog steeds hetgeen waar zij het meest voor voelt. Aan het einde van de dag halen we hem samen naar binnen, vouwen we hem netjes op en bewaren hem weer op de zolder voor de volgende viering. Het is best wel een plechtig moment die wij dan samen delen, een moment van verbondenheid tussen moeder en dochter. En ik koester deze momenten. Dan hoop ik dat we dit altijd blijven doen, ook al weet ik dat kleine meisjes uiteindelijk groot worden… Maar de vlag… die blijft!